sábado, 29 de octubre de 2011

Democracia 4.0

Galego

Esixe aos nosos representantes que tramiten unha reforma para permitir a votación cidadá directa no Congreso dos Deputados

Os nosos deputados representan a soberanía popular, pero a soberanía nacional reside no pobo (art. 1.2 CE)

Como cidadáns queremos participar directamente na toma de decisións que nos afectan, porque agora sabemos que isto e posible, dende as nosas casas y grazas a Internet.

En decembro do 2008 a Cámara das Cortes Valencianas facilitou a unha deputada de baixa por maternidade un sistema de firma dixital que lle permitía votar dende a súa casa a través de internet. En xullo de 2011 se introduciu a mesma posibilidade de voto por internet no Congreso dos Deputados.

En xuño de 2010, Juan Moreno Yagüe, avogado de Sevilla, redactou un escrito de carácter administrativo, fundamentando nas normas vixentes, solicitando ao Congreso dos Deputados que lle permitira participar nas votacións da Cámara. Dende a súa casa, a través de Internet.

A través deste escrito argumentábase que xa que somos 35 millóns de cidadáns maiores de idade, a quen nos representan 350 deputados, existe a posibilidade de descontar unha pequena cota de representación por cada cidadán, unha trinta e cinco millonésima parte (a cota da soberanía que nos corresponde), para que cada un de nos puidese participar por vía telemática, se así o desexa, nas votacións do Congreso.

Como todos os deputados representan en conxunto a soberanía popular, a todos se lles restaría a parte proporcional correspondente ao número de cidadáns que decidisen utilizar o seu dereito a votar.

¿Que significa isto? Que por cada cen mil cidadáns que votaran on-line, un escano volvería ao pobo. Se foramos un millón, pois dez escanos para a cidadanía.

Simple. Democracia Real, de verdade. Cando estou interesado, entro e voto. E cando non, que vote o deputado. Como mínimo, crease o dereito de veto ciudadán de maneira instantánea. O control sobre as decisións tomadas no Parlamento, por parte das persoas, crecería. Os presupostos, os recortes sociais, as medidas máis polémicas e de maior transcendencia poderían ser avaliados e controladas por os destinatarios das mesmas, os cidadáns, o que obrigaría a os deputados a tomarse máis en serio o seu traballo, a sabendas de que moitos ollos o fiscalizan. Precisamente, os ollos das persoas que, cos seus impostos, lles pagan bos soldos e boas pensións de xubilación. En definitiva, eliminaríase o actual cheque en branco que supón as eleccións e se constituiría unha democracia en tempo real, responsable y esixente.

Este escrito encontrase na Comisión de Garantías Constitucionais do Congreso dos Deputados dende novembro do 2010 e seguimos esperando unha resposta, que deberían haber ofrecido aos tres meses, como din as leis, pois non se permite nesta materia o silencio administrativo.

Supoñemos que o feito de que se aprobe esta medida, que devolvería a soberanía ao seu lexítimo titular, non agradaría demasiado as súas señorías. Estamos replantando directamente a lexitimidade do órgano lexislativo e o verdadeiro papel que deben desenrolar os nosos representantes, que non mandan sobre nos, senón que cobran por atender os nosos intereses. Esta proposta está tan detallada e desenvolvida que pode poñerse en funcionamento xa.

Non se propón, polo tanto, prescindir do Congreso, nin dos deputados, nin dos partidos, ni das eleccións. O que se propón e a combinación de ambos sistemas de participación política, pois cremos que as condicións materiais e xurídicas non so o permiten, se non que o fan imprescindible, polo que ha chegado o momento de facer uso da nosa cota de Soberanía, de decidir, cando nos queramos, sobre o noso futuro.

Para mais información: http://d40.mentecolmena.org/es

Castellano

Exige a nuestros representantes que tramiten una reforma para permitir la votación ciudadana directa en el Congreso de los Diputados

Nuestros diputados representan la soberanía popular, pero la soberanía nacional reside en el pueblo (art. 1.2 CE)

Como ciudadanos queremos participar directamente en la toma de decisiones que nos afectan, porque ahora sabemos que esto es posible, desde nuestra casa y gracias a Internet.

En diciembre de 2008 la Cámara de las Cortes Valencianas facilitó a una diputada de baja por maternidad un sistema de firma digital que le permitía votar desde su casa a través de internet. En julio de 2011 se introduce la misma posibilidad de voto por internet en el Congreso de los Diputados.

En junio de 2010, Juan Moreno Yagüe, abogado de Sevilla, redactó un escrito de carácter administrativo, fundamentándolo en las normas vigentes, solicitando al Congreso de los Diputados que le permitiera participar en las votaciones de la Cámara. Desde su casa, a través de Internet.

A través de este escrito se argumentaba que ya que somos 35 millones de ciudadanas y ciudadanos mayores de edad, a quienes nos representan 350 diputados, existe la posibilidad de descontar una pequeña cuota de representación por cada ciudadano, una treinta y cinco millonésima parte (la cuota de soberanía que nos corresponde), para que cada uno de nosotros pudiese participar por vía telemática, si así lo desea, en las votaciones del Congreso.

Como todos los diputados representan en conjunto la soberanía popular, a todos se les restaría la parte proporcional correspondiente al número de ciudadanos que decidiesen utilizar su derecho a votar.

¿Qué significa esto? Que por cada cien mil ciudadanos que votaran on-line, un escaño volvería al pueblo. Si fuéramos un millón, pues diez escaños para la ciudadanía.

Simple. Democracia Real, de verdad. Cuando estoy interesado, entro y voto. Y cuando no, que vote el diputado. Como mínimo, se crea el derecho de veto ciudadano de manera instantánea. El control sobre las decisiones tomadas en el Parlamento, por parte de las personas, crecería. Los presupuestos, los recortes sociales, las medidas más polémicas y de mayor transcendencia podrían ser evaluadas y controladas por los destinatarios de las mismas, los españoles, lo que obligaría a los diputados a tomarse más en serio su trabajo, a sabiendas de que muchos ojos lo fiscalizan. Precisamente, los ojos de las personas que, con sus impuestos, les pagan buenos sueldos y buenas pensiones de jubilación. En definitiva, se eliminaría el actual cheque en blanco que suponen las elecciones y se constituiría una democracia en tiempo real, responsable y exigente.

Este escrito se encuentra en la Comisión de Garantías Constitucionales del Congreso de los Diputados desde noviembre de 2010 y seguimos esperando una respuesta, que deberían haber ofrecido a los tres meses, como dicen las leyes, pues no se permite en esta materia el silencio administrativo.

Suponemos que el hecho de que se apruebe esta medida, que devolvería la soberanía a su legítimo detentador, no agradaría demasiado a sus señorías. Estamos replanteando directamente la legitimidad del órgano legislativo y el verdadero papel que deben desarrollar nuestros representantes, que no mandan sobre nosotros, sino que cobran por atender nuestros intereses. Esta propuesta está tan detallada y desarrollada que puede ponerse en funcionamiento ya.

No se propone, por tanto, prescindir del Congreso, ni de los diputados, ni de los partidos, ni de las elecciones. Lo que se propone es la combinación de ambos sistemas de participación política, pues creemos que las condiciones materiales y jurídicas no solo lo permiten, si no que lo hacen imprescindible, por lo que ha llegado el momento de hacer uso de nuestra cuota de Soberanía, de decidir, cuando queramos, sobre nuestro futuro.

Para más información

martes, 18 de octubre de 2011

(GALEGO)

(mas abajo en castellano)


Non somos mercadoría en mans de políticos e banqueiros, non queremos que o noso futuro estea sometido aos intereses particulares de outras persoas. Queremos ter voz na construción do noso futuro, a nosa voz. Democracia Real Xa non aparece como un modo de goberno alternativo, un novo partido político ou unha asociación ao uso; Democracia Real Xa é un medio horizontal de control democrático cidadán.... Aínda que eventualmente produza propostas concretas, o obxectivo principal é coordinar redes ( http://www.facebook.com/democraciarealya ) que permitan compartir información e xeren capacidade de resposta ante as políticas desenvolvidas desde as cámaras de representación.Como podo participar en DRX? En Democracia Real Xa ninguén exerce como representante doutras persoas, e ninguén delega a súa capacidade de decisión. Aínda que non haxa membros nin líderes en Democracia Real Xa, traballar pola democracia real dentro desta ferramenta de participación cidadá é moi sinxelo: só hai que dirixirse a o grupo de DRX Compostela ( http://www.facebook.com/groups/199756026712685/ ) e tomar partido. A indignación que mobilizou a miles de persoas tanto o 15M como hoxe ten a súa orixe no compromiso político dos seus participantes, non na desidia.O desexo de participar da nova cidadanía deixou de caber nunha urna cada catro anos. Os límites estruturais de partidos políticos, sindicatos e asociacións xerarquizadas resultaron ser incapaces de canalizar o descontento que provocaron as respostas institucionais á crise. As redes sociais e as asembleas poden articularse para que podamos exercer o noso lexítimo dereito a controlar as institucións democráticas. Non deixemos pasar a oportunidade! Democracia real XA!

(CASTELLANO)

No somos mercancía en manos de políticos y banqueros, no queremos que nuestro futuro esté sometido a los intereses particulares de otras personas. Queremos tener voz en la construcción de nuestro futuro, nuestra voz. Democracia Real Ya no aparece como un modo de gobierno alternativo, un nuevo partido político o una asociación al uso; Democracia Real Ya es un medio horizontal de controlo democrático ciudadano... Aunque eventualmente produzca propuestas concretas, el objetivo principal es coordinar redes ( http://www.facebook.com/democraciarealya ) que permitan compartir información y generen capacidad de respuesta ante las políticas desenvueltas desde las cámaras de representación. ¿Como puedo participar en DRY? En Democracia Real Ya, nadie ejerce como representante de otras personas, y nadie delega su capacidad de decisión. Aunque no halla miembros ni líderes en Democracia Real Ya, trabajar por la democracia real dentro de esta herramienta es muy sencillo: solo hay que dirigirse al grupo de DRY Compostela ( http://www.facebook.com/groups/199756026712685/ ) y tomar partido. La indignación que movilizó a miles de personas tanto el 15M como hoy, tiene su origen en el compromiso político de sus participantes, no en la desidia. El deseo de participar de una ciudadanía dejó de caber en una urna cada cuatro años. Los límites estructurales de partidos políticos, sindicatos y asociaciones jerarquizadas resultaron ser incapaces de canalizar el descontento que provocaron las respuestas institucionales a la crisis. Las redes sociales y las asembleas pueden articularse para que podamos ejercer nuestro lejítimo derecho a controlar las instituciones democráticas. No dejemos pasar la oportunidad! Democracia real XA!

domingo, 16 de octubre de 2011

Vídeo da manifestación do 15 de Outubro

(GALEGO)

A xente (cidadáns coma vos) que participamos na organización da manifestación do 15 de Outubro traballamos a reo os meses anteriores (incluindo agosto) para asegurarnos de que chegado o día da manifestación todo fose perfecto. Entre os moitos preparativos incluiuse, por suposto, o envio de todas as notificacións as autoridades pertinentes.

Por iso, chegado por fin o día da manifestación, sen apenas forzas debido ao extenuante traballo dos últimos días, non podíamos crer que despois de tantos sacrificios, media hora antes do inicio da manifestación a policía local vallara e impedira o acceso a dúas terceiras partes da praza do Obradoiro. Lugar que tiña que acoller o final da manifestación con mais de 17.000 participantes.

Non está nada claro o motivo da instalación das vallas. Na prensa (ElCorreoGallego) afirman que era para garantir o paso dos turistas pero o certo é que o acceso estaba cortado para todo o mundo, non se lle permitía pasar a ninguén. A policía local, dependendo de a quen lle preguntaras, limitábase a dicir que eran ordes do concello ou que era para reservar o espacio para algún tipo de visita ou evento oficial. Evento que ninguén viu que se producira dende que se instalaron as vallas arredor das 17:30 ata pasadas as 23:00 que se terminou de recoller o equipo.

A falta dunha explicación oficial por parte do concello, a organización interpreta que a instalación de estas vallas non é mais que unha provocación para intentar sabotear o exercicio do dereito do pobo á liberdade de expresión. Animámosvos a que vos informedes por outros medios e fagades as vosas propias interpretacións do ocorrido.


O feito é que a pesares destes ridículos intentos do Señor Alcalde, Don Gerardo Jesús Conde Roa, por sabotear a manifestación do 15 de Outubro, a nosa manifestación pacífica e multitudinaria, non cedeu a súa provocación.

A nosa resposta (a resposta de 17.000 asistentes) á súa patética agresión contra as nosas liberdades foi unha resposta educada e con argumentos. Os nosos argumentos (os de 17.000 asistentes) están expostos neste vídeo que vos recomendamos ver.

Despois de 5 meses, estamos xa fartos e fartas de agardar a que alguén conteste aos nosos argumentos con argumentos, estamos xa fartos e fartas de que a resposta se limite a insultos, manipulación mediática, violencia policial e provocacións como vallas que nos rouban as rúas e prazas.

¿Será que non topan xeito de rebatir o que dicimos?

Disfrutade do vídeo.

Saude e democracia.

Manifestación 15 Outubro. Santiago de Compostela. from Mon on Vimeo.



(CASTELLANO)

La gente (ciudadanos como vosotros) que participamos en la organización de la manifestación del 15 de Octubre trabajamos duro los meses anteriores (incluido agosto) para asegurarnos de que llegado el día de la manifestación todo fuese perfecto. Entre los muchos preparativos se incluyó, por supuesto, el envío de todas las notificaciones a las autoridades pertinentes.

Por eso, llegado por fin el día de la manifestación, sin apenas fuerzas debido al extenuante trabajo de los últimos días, no podíamos creer que después de tantos sacrificios, media hora antes del inicio de la manifestación la policía local vallara e impidiera el acceso a dos terceras partes de la plaza del Obradoiro. Lugar que tenía que acoger el final de la manifestación con más de 17.000 participantes.

No está nada claro el motivo de la instalación de las vallas. En la prensa (ElCorreoGallego) afirman que era para garantizar el paso de los turistas pero lo cierto es que el acceso estaba cortado para todo el mundo, no se permitía pasar a nadie. La policía local, dependiendo de a quien le preguntaras, se limitaba a decir que eran órdenes del ayuntamiento o que era para reservar el espacio para algún tipo de visita o evento oficial. Evento que nadie vio que se realizara desde que se instalaron las vallas alrededor de las 17:30 hasta pasadas las 23:00 que se terminó de recoger el equipo.

A falta de una explicación oficial por parte del ayuntamiento, la organización interpreta que la instalación de estas vallas no es mais que una provocación para intentar sabotear el ejercicio del derecho del pueblo a la libertad de expresión. Os animamos a que os informéis por otros medios y forméis vuestra propia interpretación de lo ocurrido.

El hecho es que a pesar de estos ridículos intentos del Señor Alcalde, Don Gerardo Jesús Conde Roa, por sabotear la manifestación del 15 de Octubre, nuestra manifestación pacífica y multitudinaria no cedió a su provocación.

Nuestra respuesta (la respuesta de 17.000 asistentes) a su patética agresión contra nuestra libertad fue una respuesta educada y argumentada. Nuestros argumentos (los de 17.000 asistentes) están expuestos en este vídeo que os recomendamos ver.

Después de 5 meses, estamos hartos y hartas de esperar a que alguien conteste a nuestros argumentos con argumentos, estamos hartos y hartas de que la respuesta se limite a insultos, manipulación mediática, violencia policial y provocaciones como vallas que nos roban las calles y plazas.

¿Será que no encuentran modo de rebatir lo que decimos?

Disfrutad del vídeo.

Salud y democracia.

Manifestación 15 Outubro. Santiago de Compostela. from Mon on Vimeo.

jueves, 13 de octubre de 2011

(Galego)

MAIS DE 800 CIDADES CONFIRMADAS PARA O 15 O

A menos de 2 días da manifestación 869 cidades de 71 paises ó redor do mundo confirman que sairán á rúa o 15 O para esixir de maneira pacífica un cambio global.

Paises con convocatorias:


Albania, Andorra, Arxentina, Australia, Austria, Bélxica, Bosnia e Hercegovina, Brasil, Bulgaria, Canadá, República Checa, Chile, Colombia, Costa Rica, Croacia, Chipre, Dinamarca, República Dominicana, Ecuador, Exipto, Estonia, Finlandia, Francia Polinesia Francesa, Alemaña, Grecia, Guatemala, Hawai, Honduras, Hong Kong, Hungría, Islandia, India, Indonesia, Irlanda, Israel, Italia, Xapón, Xordania, Corea, Kosovo, Letonia, Lituania, Macedonia, Malaisia​​, Mali, México , Marrocos, Países Baixos, Nova Celandia, Nicaragua, Illas Marianas do Norte, Noruega, Panamá, Perú, Filipinas, Polonia, Portugal, Porto Rico, Romanía, Rusia, Arabia Saudita, Senegal, Serbia, Eslovaquia, Eslovenia, Sudáfrica, España, Sri Lanka, Suecia, Suíza, Taiwán, Tunisia, Turquía, Reino Unido, Uruguai, Estados Unidos e Venezuela.


(Castellano)

MAS DE 800 CIUDADES CONFIRMADAS PARA EL 15 O

A menos de 2 días de la manifestación 869 ciudades de 71 paises al rededor de todo el mundo confirman que saldrán a la calle el 15 O para exigir de manera pacífica un cambio global.

Países con convocatorias:

Albania, Andorra, Argentina, Australia, Austria, Bélgica, Bosnia y Herzegovina, Brasil, Bulgaria, Canadá, República Checa, Chile, Colombia, Costa Rica, Croacia, Chipre, Dinamarca, República Dominicana, Ecuador, Egipto, Estonia, Finlandia, Francia, Polinesia Francesa, Alemania, Grecia, Guatemala, Hawai, Honduras, Hong Kong, Hungría, Islandia, India, Indonesia, Irlanda, Israel, Italia, Japón, Jordania, Corea, Kosovo, Letonia, Lituania, Macedonia, Malasia, Malí, México, Marruecos, Países Bajos, Nueva Zelanda, Nicaragua, Islas Marianas del Norte, Noruega, Panamá, Perú, Filipinas, Polonia, Portugal, Puerto Rico, Rumania, Rusia, Arabia Saudita, Senegal, Serbia, Eslovaquia, Eslovenia, Sudáfrica, España, Sri Lanka, Suecia, Suiza, Taiwán, Túnez, Turquía, Reino Unido, Uruguay, EE.UU. y Venezuela.

sábado, 8 de octubre de 2011

Vive a revolución dende xa.

(Más abajo en castellano)

O 15 de outubro xa está á volta da esquina. Cada día novas cidades de todo o mundo confirman a súa convocatoria.


Mapa oficial

En Santiago, a manifetación dará comezo na porta faxeira ás 18:00 e rematará na praza do obradoiro coa lectura do manifesto e algunha sorpresa musical.

A campaña de pegada de cartaces xa comenzou.

Esto é de tod@s e para tod@s polo tanto calquera pode participar na difusión.

Explícalle os teus amig@s, familiares, compañeir@s de traballo, veciñ@s... que esto tamén lles atañe.

Comparte o evento canto queiras.
Evento en Facebook

Anuncia a convocatoria colgando das fiestras ou balcóns da túa casa unha sabana coa mesaxe que ti elixas, colocando un cartaz nas ventás traseiras do teu coche...

Podes imprimir cartaces e pegalos onde queiras.
1-Pulsa na imaxe para agrandala.
2-Descargaa
3-Imprime (mellor sobre papel amarillo)
4-Difunde.

Estas son solo algunhas propostas pero sobre todo deixa voar a tua imaxinación e difunde.

O 15 de outubro volvemos a saír a rúa, esta vez a nivel global por primeira vez na historia. Sobran os motivos.

¿Vas a deixa-lo pasar?

(Castellano)

El 15 de octubre ya está a la vuelta de la esquina. Cada día ciudades de todo el mundo se suman a la convocatoria.


Mapa oficial

En Santiago la manifestación partirá de porta faxeira a las 18:00 y culminará en el obradoiro con la lectura del manifiesto y alguna sorpresa musical.

La campaña de pegada de carteles ha comenzado ya.

Esto es de tod@s y para tod@s por lo tanto cualquiera puede participar en su difusión.

Cuéntaselo a tus amig@s, familiares, vecin@s, compañer@s de trabajo... explícale que esto tambien les incumbe.

Comparte el evento cuanto quieras
Evento en Facebook

Anuncia la convocatoria colgando pancartas de tu ventana o balcón, pegando un cartel o mensaje en las ventanas traseras del coche...

Tambien puedes imprimir carteles y pegarlos donde quieras.
1-Pulsa en la imagen para hacerla más grande.
2-Descárgala
3-Imprime (mejor sobre papel amarillo)
4-Difunde.

Estas son solo algunas ideas pero sobre todo deja volar tu imaginación y difunde.

El 15 de octubre volvemos a tomar las calle esta vez a nivel mundial, por primera vez en la historia. Nos sobran los motivos.

¿Te lo vas a perder?

viernes, 7 de octubre de 2011

MANIFESTO 15O

Manifesto en galego:

Xa estamos fartos.

Xa non estamos acampados. Xa non estamos indignados. Xa non estamos asustados.

O que estamos é fartos.

Porque fai seis meses que nos botamos ás prazas para reclamar un cambio, para reclamar os nosos dereitos máis básicos, e despois de medio ano de accións e mobilizacións, as nosas propostas seguen a ser ignoradas. Os nosos argumentos, ridiculizados. As nosas queixas carecen de importancia. As nosas ideas son terxiversadas e manipuladas para servir de guinda de plans e outras mentiras electorais que seguen sen atacar a raíz do problema. Atónitos, observamos como as cousas cambian ¡Para peor!

Por iso estamos fartos.

E sen embargo, algo temos que estar a facer ben, algo ten que estar a pasar para que xente de todo o mundo estea na rúa, o mesmo ca nos, polos mesmos motivos ca nos, neste mesmo momento.

Hoxe estamos a facer historia. Hoxe é o día no que o planeta ten unha soa voz, unha que reclama un cambio global.

Hoxe é o día no que todo cambia.

Benvidas, benvidos a primeira manifestación global da historia da humanidade!

Os dereitos do pobo son os deberes dos gobernos. Estes dereitos non son arbitrarios, obedecen a necesidades básicas: alimentación, vivenda, sanidade, xustiza, educación. E un sistema que non garante estes dereitos, non esta a cumprir co seu deber.

E polo tanto, debe cambiar.

Aquí, neste estado, segundo a Constitución, temos o dereito e o deber de traballar, con libre elección de profesión e oficio, cun soldo digno e suficiente, sen discriminacións de ningún tipo por idade ou sexo, ou calquera outro motivo. O estado ten o deber constitucional de velar polo pleno emprego. E temos máis de cinco millóns de razóns, unha por persoa desempregada, que demostran que non o están cumprindo. Familias enteiras no paro. Milleiros de persoas traballando en condicións precarias, en traballos que non teñen que ver co que estudaron. Dereitos dos traballadores vulnerados por sistema. Corenta e cinco por cento de desemprego xuvenil. Que a nosa xuventude teña que marchar a traballar ó estranxeiro outra vez, é unha vergoña. ¿Imos a permitir iso?

Temos dereito a unha educación libre, e gratuíta, e sen embargo continúan a facerse recortes de gasto en educación, recortes que provocan falta de docentes, aulas masificadas, que diminúen a calidade da educación que están a recibir as nosas fillas, os nosos fillos, o noso futuro. Un porcentaxe de abandono escolar do 31%, máis do dobre da media europea, e crecendo. O noso sistema educativo agoniza ¿Imos a permitir isto?

Temos dereito a unha vivenda digna e axeitada, e sen embargo, cada día hai novos desfiuzamentos: familias enteiras que non poden pagar as súas hipotecas, que se ven na rúa, coas súas vivendas embargadas polo banco, e aínda así, obrigados a seguir pagando unha débeda que afoga. Hipotecas desproporcionadas que atan, e que arrastran coma cadeas de papel, froito da especulación dos mercados. Especulación que os poderes públicos teñen a obriga de evitar, tal e como se recolle no mesmo artigo da constitución que garante o noso dereito a unha vivenda digna e axeitada. ¿Imos a permitir isto?

A lista do que esta mal, do que non funciona, do que é intolerable, é infinita. Os poderes públicos ignoran as necesidades da poboación, para converterse en títeres da industria e dos mercados, daqueles que se aproveitan dun sistema corrupto e defectuoso para seguir gañando cada vez máis, a costa das nosas liberdades. A costa do noso futuro. Os gobernos abandonan o seu pobo para rescatar os bancos que nos meteron nesta crise, que se quedan cos aforros pasados e futuros das familias, coas súas casas. As multinacionais abusan sistematicamente dos países máis pobres, explotando a súa terra para atender as necesidades do primeiro mundo, e aínda por riba disfrazando estes abusos de regalos e axudas para o desenvolvemento. O un por cento da poboación atesoura o noventa por cento da riqueza, a costa do noventa e nove por cento restante. A costa de nós.

O planeta enteiro convertido nunha xigantesca maquina de consumo deseñada para manter os privilexios dos poderosos, sen importar o costo humano ou ecolóxico.

O planeta enteiro nunha espiral descendente que se non cambia, só pode rematar en destrucción.

Basta xa de escusas, basta xa de mentiras. Basta xa de dicir que a solución á crise esta á volta da esquina, porque non é certo. Levamos anos así, cada vez imos a peor: Isto non é unha crise, é un fallo terminal do sistema.

Están atentando contra as nosas liberdades. Contra a liberdade para decidir como queremos vivir as nosas vidas. É un atentado contra a nosa soberanía. E isto ten que cambiar.

Isto cambia hoxe.

Hoxe, esiximos ós poderes políticos, militares, xurídicos e económicos que se poñan ó servizo do pobo, coma é o seu deber, e a razón da súa existencia, inda que tenten que nos esquezamos. Inda que tenten facernos crer que é o contrario.

Hoxe é o día no que a humanidade enteira une a súa voz para reclamar o noso dereito a decidir sobre o noso futuro.

Reclamamos unha soberanía política, que garanta unha democracia real, directa, e participativa. Que garanta o dereito da cidadanía a tomar decisións políticas por medio de referendos e sistemas seguros de voto electrónico. Transparencia inmediata e absoluta das administracións e dos poderes públicos. Separación real dos poderes. Que se use a tecnoloxía do século vinteún para crear un sistema acorde coas necesidades e posibilidades deste tempo, en vez de seguir ancorados nun sistema obsoleto feito á medida das necesidades do século pasado.

Reclamamos unha soberanía económica, garantindo unha banca pública que protexa os intereses de tódalas persoas. A dación en pago nos créditos hipotecarios. Control das transaccións nacionais e internacionais e desaparición dos paraísos fiscais e dos privilexios dos grandes capitais para poder rematar coa especulación e a evasión de impostos. Criterios de comercio xusto e de producción enerxética baseados en valores éticos e sostibles polo medio ambiente, en vez de únicamente no aumento do beneficio.

Reclamamos unha soberanía alimentaria que garanta o dereito dos pobos a definir políticas de producción de alimentos que sexan axeitadas ás súas necesidades, características e culturas, que garantan o libre acceso á terra, á auga potable e de rego, ás sementes non modificadas xeneticamente, e a conservación da súa natural biodiversidade. Que non destrúa, que non se escravice a un pobo para convertelo na despensa de outro.

Reclamamos unha soberanía cultural que respecte e protexa as identidades culturais dos pobos dentro dun mundo global e multicultural. Que garanta o libre acceso á información e a unha educación libre, de calidade e gratuíta a tódolos niveis para tódalas persoas do planeta. Que asegure o libre acceso ás novas tecnoloxías, e que manteña a creación cultural e os medios de comunicación independentes e libres da manipulación dos poderes públicos. Liberdade para pensar e para expresarse.

Reclamamos unha soberanía social, que defenda ós individuos e as comunidades por igual, que garanta os seus dereitos e deberes, independentemente de sexo, raza, identidade de xénero, nacionalidade, condición social ou económica. Independentemente da súa orientación sexual, crenzas relixiosas ou ideoloxía. Independentemente de calquera característica física ou mental.

Hoxe é o día no que a humanidade enteira pregúntase se ¿É este o mundo que queremos para as nosas fillas? ¿Para os nosos fillos?

E a resposta é que non.

Que non o imos a permitir.

Isto é unha advertencia. A esa clase política que vive completamente afastada da realidade do seu pobo. A eses cargos públicos que teñen unha pensión máis que suficiente tras só sete anos de non facer o seu traballo. A eses partidos que xogan co noso futuro, pasándose a pelota do poder entre eles, e que permítense cambiar as leis electorais para evitar que poida xurdir alguén novo que lles quite o pastel.

A todos os que conforman e manteñen este sistema tan podre e profundamente equivocado que só pode acabar mal.

Non imos a parar. Faremos todo o que sexa necesario para acadar o cambio que necesitamos para asegura-la nosa supervivencia.

Para que a xeración dos nosos fillos, das nosas fillas, e as que virán despois, teñan dereito a soñar, e a cumprir os seus sonos.

Por que non somos mercadoría en mans de políticos e banqueiros.

Por que non nos representan.

Cambio Global Xa.





Manifiesto en castellano:


Ya estamos hartos.

Ya no estamos acampados. Ya no estamos indignados. Ya no estamos asustados.

Lo que estamos es hartos.

Porque hace seis meses que tomamos las plazas para reclamar un cambio, para reclamar nuestros derechos más básicos, y después de medio año de acciones y movilizaciones, nuestras propuestas siguen siendo ignoradas. Nuestros argumentos, ridiculizados. Nuestras quejas carecen de importancia. Nuestras ideas son tergiversadas y manipuladas para servir de guinda de planes y otras mentiras electorales que siguen sin atacar la raíz del problema. Atónitos, observamos como las cosas cambian ¡Para peor!

Por eso estamos hartos.

Y sin embargo, algo hemos de estar haciendo bien, algo tiene que estar pasando para que gente de todo el mundo se esté manifestando, igual que nosotros, por los mismos motivos que nosotros, en este mismo momento.

Hoy estamos haciendo historia. Hoy es el día en el que el planeta tiene una sola voz, reclamando un cambio global.

Hoy es el día en el que todo cambia.

¡Bienvenidas, Bienvenidos a la primera manifestación global de la historia de la humanidad!

Los derechos de los pueblos son los deberes de los gobiernos. Estos derechos no son arbitrarios, obedecen a necesidades básicas: alimentación, vivienda, sanidad, justicia, educación. Y un sistema que no garantiza estos derechos, no está cumpliendo con su deber.

Y por tanto, debe cambiar.

Aquí, en este país, según nuestra Constitución, tenemos el derecho y el deber de trabajar, con libre elección de profesión y oficio, con un sueldo digno y suficiente, sin discriminación de ningún tipo por edad, sexo, o cualquier otra razón. El estado tiene el deber constitucional de velar por el pleno empleo.Y tenemos más de cinco millones de razones, una por persona desempleada, que demuestran que no lo están cumpliendo. Familias enteras en paro. Miles de personas trabajando en condiciones precarias, en trabajos que no tienen que ver con lo que estudiaron. Derechos de los trabajadores vulnerados por sistema. Cuarenta y cinco por ciento de desempleo juvenil. Que nuestra juventud tenga que irse a trabajar al extranjero otra vez es una vergüenza ¿Vamos a permitirlo?

Tenemos derecho a una educación libre y gratuita. Sin embargo se continúan haciendo recortes de gasto en educación, recortes que provocan falta de docentes, aulas masificadas, que disminuyen la calidad de la educación que están recibiendo nuestras hijas, nuestros hijos, nuestro futuro. Un porcentaje de abandono escolar del 31%, más del doble de la media europea, y creciendo. Nuestro sistema educativo agoniza ¿Vamos a permitirlo?

Tenemos derecho a una vivienda digna y adecuada, y sin embargo, cada día hay nuevos desahucios: familias enteras que no pueden pagar sus hipotecas, que se ven en la calle, con sus viviendas embargadas por el banco, y aun así, obligados a seguir pagando una deuda que ahoga. Hipotecas desproporcionadas que atan, y que arrastran como cadenas de papel, fruto de la especulación de losmercados. Especulación que los poderes públicos tienen la obligación de evitar, tal y como se recoge en el mismo artículo de la constitución que garantiza nuestro derecho a una vivienda digna y adecuada. ¿Vamos a permitir esto?

La lista de lo que está mal, de lo que no funciona, de lo intolerable, es infinita. Los poderes públicos ignoran las necesidades de la población para convertirse en títeres de la industria y de los mercados, de aquellos que se aprovechan de un sistema corrupto y defectuoso para seguir ganando cada vez más, a costa de nuestras libertades. A costa de nuestro futuro. Los gobiernos abandonan a su pueblo para rescatar a los bancos que nos metieron en esta crisis, que se quedan con los ahorros futuros y pasados de las familias, con sus casas. Las multinacionales abusan sistemáticamente de los países más pobres, explotando su hábitat para atender las necesidades del primer mundo, y aun encima disfrazando estos abusos de regalos y ayudas para el desarrollo. El uno por ciento de la población atesora el noventa por ciento de la riqueza, a costa del noventa y nueve por ciento restante. A costa de nosotros.

El planeta entero convertido en una maquina gigantesca de consumo diseñada para mantener los privilegios de los poderosos, sin importar el coste humano o ecológico.

El planeta entero en una espiral descendente que si no se cambia, solo puede acabar en destrucción.

Basta ya de excusas, basta ya de mentiras. Basta ya de decir que la solución a la crisis está a la vuelta de la esquina, porque no es cierto. Llevamos años así, y cada vez vamos a peor: Esto no es una crisis, es un fallo terminal del sistema.

Están atentando contra nuestras libertades. Contra la libertad para decidir como queremos vivir nuestras vidas. Es un atentado contra nuestra soberanía. Y esto tiene que cambiar.

Esto cambia hoy.

Hoy, exigimos a los poderes políticos, militares, jurídicos y económicos que se pongan al servicio del pueblo, como es su deber, como es la razón de su existencia, aunque intenten que nos olvidemos. Aunque intenten hacernos creer que es al contrario.

Hoy es el día en el que la humanidad entera une su voz para reclamar nuestro derecho a decidir sobre nuestro futuro.

Reclamamos una soberanía política, que garantice una democracia real, directa y participativa. Que garantice el derecho a la participación de la ciudadanía en la toma de decisiones polÌticas por medio de referendos y sistemas seguros de voto electrónico. Transparencia inmediata y absoluta de las administraciones y poderes públicos. Separación real de estos poderes. Que se utilice la tecnología del siglo veintiuno para crear un sistema acorde con las necesidades y posibilidades de estos tiempos, en vez de seguir anclados en un sistema obsoleto hecho a la medida de las necesidades del siglo pasado.

Reclamamos una soberanía económica, que garantice una banca pública que proteja los intereses de todas las personas. La dación en pago en los créditos hipotecarios. El control de las transacciones nacionales e internacionales y la desaparición de los paraísos fiscales y de los privilegios de los grandes capitales para poder acabar con la especulación y la evasión de impuestos. Criterios de comercio justo y de producción energética basados en valores éticos y sostenibles por el medio ambiente, en vez de basados únicamente en el aumento del beneficio.

Reclamamos una soberanía alimentaria que garantice el derecho de los pueblos a definir políticas de producción de alimentos que sean adecuadas a sus necesidades, características y culturas, que garanticen el libre acceso a la tierra, al agua potable y de riego, a las simientes no modificadas genéticamente, y a la conservación de su biodiversidad natural. Que no destruya, que no esclavice a un pueblo para convertirlo en la despensa de otro.

Reclamamos una soberanía cultural que respete y proteja las identidades culturales de los pueblos dentro de un mundo global y multicultural. Que garantice el libre acceso a la información y a una educación libre, de calidad y gratuita a todos los niveles y para todas las personas del planeta. Que asegure el acceso a las libres tecnologÌas, y que mantenga la creación cultural y los medios de comunicación independientes y libres de la manipulación de los poderes públicos. Libertad para pensar y para expresarse.

Reclamamos una soberanía social, que defienda a los individuos y a las comunidades por igual, quegarantice sus derechos y deberes, independientemente de sexo, raza, identidad de género,
nacionalidad, condición social o económica. Independientemente de su orientación sexual, creencias religiosas o ideología. Independientemente de cualquier característica física o mental.

Hoy es el día en el que la humanidad entera se pregunta ¿Es este el mundo que queremos para nuestras hijas? ¿Para nuestros hijos?

Y la respuesta es NO.

No lo vamos a permitir.

Esto es una advertencia. A esa clase política que vive completamente alejada de la realidad de su pueblo. A esos cargos públicos que tienen una pensión más que suficiente tras solo siete años de no hacer su trabajo. A esos partidos que juegan con nuestro futuro, pasándose entre ellos la pelota del poder, y que se permiten cambiar las leyes electorales para evitar que pueda surgir alguien nuevo que les quite el pastel. A todos los que conforman y mantienen este sistema tan podrido y tan profundamente equivocado que solo puede acabar mal.

No vamos a parar. Haremos todo lo que sea necesario para conseguir el cambio que necesitamos para asegurar nuestra supervivencia.

Para que la generación de nuestros hijos, de nuestras hijas, y las que vengan después, tengan derecho a soñar, y a cumplir sus sueños.

Porque no somos mercancía en manos de políticos y banqueros. Porque no nos representan.

Cambio Global Ya.